2 Eylül 2014 Salı

Haykırdım Dünyaya Nefretle

Yağmur yağarken ağladım yine

Fark etmedi hiç kimse
Ağladım ağladım durdum
Kendi kendime...

Fırtınalar koptu yüreğimde
Ateşler alev alev yandı bedenimde
Bu muydu hayat denen şey
Kül oldum, yok oldum ben

Sahipsiz düşlerim
Sahte gülümsemelerim vardı
Hepsi tek tek yok oldu
Yok oldu ve gitti

Hayaller küçük bir çocukken
Küçük yüreğimin kocaman hayalleri vardı
Haykırdım haykırdım dünyaya nefretle

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder