19 Eylül 2015 Cumartesi

Seni Gördüğüm O İlk Gün

O ilk gün...
Seni ilk defa görmüştüm o gün
O tatlı bakışını yakalamıştım
Sana doğru baktığımı anladığında utanmıştın
Yüzünü çevirmiştin utandığın için
Saçlarım kısaydı ve bahar yakındı
Sanki nisan ayıydı.
Hani derler ya bahar da aşk başkadır diye
Sanki bu sözün üzerine tanıdık birbirimizi o gün.
Ben toydum
Nerden bile bilirdi ki aşkı liseye yeni başlamış birisi
Benim de ben aşktan anlamam tavırlarım vardı
Nereden bilebilirdim ki kalbimin tekrar aşktan kırılmayacağını
Yasaklamıştım aşkı kendime
Sevginin bile var olup olmadığı belirsiz bu dünyada aşk ne idi ki?
Biliyordum seviyordun beni
Bakışların ele veriyordu
Ama ben hiç cesaret edemedim sana bakmaya
Hiç yüz vermedim biliyorum.
Ama ben aşka yenildim
Sevmiyormuş gibi yaptım
Ve belki bazen yokmuşsun gibi davrandım
Evet biliyorum
Ama sen bilmiyorsun ben de sana aşıktım.
Sonra bir gün birden okulun panosuna takıldı bakışlarım
Bu nasıl bir tesadüfdü böyle
Senin resmin ve benim yazım
Ikisi de yanyanaydı
Tek bir karton kağıdın içinde sen ve ben
Hatırlıyor musun?
Kutlama vardı okulda sen sabahçıydın ben öğlenci
Sen kot gömlek kırmızı bir pantolon ben kot pantolon kırmızı bir tişört giymiştim...
Güzeldi o zamalar, evet.
Biliyorum sana hiç cesaret vermedim
Duygularını belli edecek
Ama anla beni de daha ne kadar kalp kırıklığına dayanabilirdi ki bu yürek.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder