Ve ben durup arkama baktığımda yeniden savaştığımı görüyorum hayatla.'Umursama'diyorlar,elimde değil ki umursamamak.'kimse senin gibi değil'diyorlar.Hiç düşünüyorlar mı ki ben herkes değilim?Göz pınarlarım kurudu.İnsanoğlu gaddar.Yaşama sevincim söndü,yok oldu.İnsanoğlu acımasız.Her şeye rağmen dimdik ayaktayım ben.Her bir darbeyi savunacak kadar güçlendi bedenim,güçlendi ruhum.Artık eskisinden daha güçlüyüm.Ruhumu hapsetmiyorum içimde.Ben istediğim kadar özgürüm.Özgürlük nedir sizce?Bence özgürlük kendine ait fikirlere sahip olduğunu bildiğin andır.Seni hayatta üzen insanları hayatından sildiğin andır özgürlük.
Artık bende yaşamak istiyorum hayatı,kimseyi umursamadan.Yaşamak istiyorum-o bana niye güldü-diye kafama takmadan.Özgürce ifade etmen istiyorum düşüncelerimi kimseyi de kırmadan.Ama insanoğlu bu hep dertli,mutsuz bir o kadar ruhsuz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder