Gençle genç olmayı bildim.
Çünkü hep çocuk kalmakta kötüydü;
Ya da hep genç kalmakta.
Bana çocuk dediler aldırmadım:
Çünkü onlar takılacak kadar bir insan değildiler.
Hepsi olgunlaşmış bir armut sansalar da kendilerini
Kaybedenler hep kendileri.
Çünkü biz hayatın akışına çoktan kaldırdık kadehleri...
Ne sanıyordu bu insanlar kendilerini,
Her ne kadar ben çocuksam da
Çocukluk sizler gibi tipik bir ergenlikten iyi değil mi?
En azından sizler gibi tek düze yaşamıyorum hayatı
Çocukla çocuk,gençle genç,yaşlıyla yaşlı olmak bana mutluluk veriyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder