Annemle sürekli tartışıyoruz ve bunalıyorum... Hayatımı hem kurtaran hem de mahveden kadın. Ne zaman beni anlayacak merak ediyorum... Yoruldum, sıkıldım, bıktım ve katlanamıyorum... Ruh halim paramparça. Kendimi işe yaramaz hissediyorum. Ne yapsam hiçbir şey yapmıyor oluyorum... Dayanamıyorum anne artık ya daha anlayışlı ol ya da beni görmezden gel lütfen
Yürüyorum... Yürüyorum akıl almaz bir sonsuzluğa uçsuz bucaksız rüzgarlara yürüyorum.Kayboluyorum eriyorum kendi kendime bir mum gibi.Arıyorum bir çocuğun kayıp hayallerini renksiz dünyada bir renk arıyorum.Arıyorum ama bulamıyorum...
15 Nisan 2020 Çarşamba
Dayanamıyorum
Uzun zaman oldu... Biliyorum çok ihmal ediyorum blogumu.. Ama hiçbir şey yapmak istemiyorum. Dünyayı Corona virüsü sardı. Dışarı çıkamıyorum... Çoğu insana göre şanslıyım bir bahçemiz var... Çayımı alıp bahçedeki masamda içiyorum... Gerçi orda da kedi tüyleri rahat vermiyor ama yinede bunun önlemi virüsten daha kolay...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder