Yağmur yağarken ağladım yine
Fark etmedi hiç kimse
Ağladım ağladım durdum
Kendi kendime...
Fırtınalar koptu yüreğimde
Ateşler alev alev yandı bedenimde
Bu muydu hayat denen şey
Kül oldum, yok oldum ben
Sahipsiz düşlerim
Sahte gülümsemelerim vardı
Hepsi tek tek yok oldu
Yok oldu ve gitti
Hayaller küçük bir çocukken
Küçük yüreğimin kocaman hayalleri vardı
Haykırdım haykırdım dünyaya nefretle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder