Eylül ayını çok severim.Aslında ben bütün baharları severim.Çünkü ne çok soğuk ne de çok sıcak olurlar.Önceden her ne kadar üzülsem de eylülün gelmesine -okullar açılıyor diye- ama artık okulu tatilden daha çok sevmeye başladım.Evde bütün yaz kös kös oturmaktan iyidir.Sadece o soğukta erken kalkmak biraz sorun oluyor.Yahu bu ayın ismi bile ne kadar güzel değil mi?Güneş bile farklı doğuyor artık,eski yakıcılığı gitmiş.Eylül güneşini çok seviyorum.Bir başka vuruyor bu güneş pencerelere.Eylül ayının bende yerinin ayrı olmasının diğer nedeni İzmir'in bu tarihte kurtulması ve ablamın bu tarihte doğmasıdır.Birçok şiir yazılmıştır,şarkı yazılmıştır eylüle.Sonbaharın artık yapraklarını dökmesi,aylar sonunda o çok sevdiğim yağmuru görmesi ve ardından toprak kokusu...işte bunlar hayat enerjisi veriyor resmen bana.
Eylül, kurtuluşun adı.
Eylül, yalnızlığın dibine vurduğun ay.
Eylül, hüzün ayı.
Eylül, yağmur ayı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder