Boğuluyorum,boğuluyorum batık bir gemi gibi
Yoruluyorum...
Çok yoruluyorum..
Hatalarımı kendim çizmişim gibi
Yok oluyorum körpe bir kuyuda
Ne geçmişimi farkediyorum
Ne de geleceğimin farkındayım
Süzülüyorum,süzülerek eriyorum
Çıkmaz bir sokaktayım
Bunu yeni fark ediyorum
Ağaçlar yapraklarını dökmekten
Çıplak kalmışlar
Titreyişlerini duyuyorum
Kopuyor yüreğimden bir sızı
Dayanamıyorum...
Kapımdan şöyle derincesine bakıyorum dışarıya
Belki,belki bir yerlerden aydınlık gelir
Ama karanlıktan önümü bile göremiyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder